Unie burgerschap

Het Nederlandse paspoort: Een dood kind met een lam armpje.

Het recht om sanctie vrij er een tweede paspoort op na te houden, staat open voor burgers uit bijna de gehele EU en het grootste deel van de Westerse beschaving: Duitsers, Belgen, Luxemburgers, Fransen, Britten, Denen, Zweden, Noren, Hongaren, Spanjaarden, Portugezen, Zwitsers, Ieren, Italianen, Australiërs, Nieuw-Zeelanders, Canadezen en Amerikanen. Alleen als Nederlander ben je de Sjaak. Den Haag neemt je glashard te grazen met haar paspoort-afpak-terreur.

Als geboren en getogen Nederlander, uit Nederlandse ouders wordt mijn paspoort afhandig gemaakt. Niet door een bende zakkenrollers of repressief gastland, maar mijn eigen thuishaven. In de taal waarin ik hoofdreken, vloek en rouw, laat Nederland mij in mijn hemdje staan, in de kou, in de steek.

De wereld is vol wedijver en internationale concurrentie. Een tweede paspoort in het ruime sop geeft een burger allerlei kansen en mogelijkheden. Om praktische redenen, bijvoorbeeld een auto of huis kopen, bankrekening openen, gas, licht en water aansluiten, erfrecht, verzekering, visum aanvraag, gelijkwaardige kansen op inkomen, werkgelegenheid, bescherming, zorg, etc. Alleen als Nederlander ben je de pisang met een ouderwetse 1-paspoort handicap. 

De evenredigheidstoets

Het Europese Hof in het Tjebbes arrest: Een berisping aan de Nederlandse staat om in haar paspoort repressie een menselijke maat toe te passen.

In de waag: mijn Nederlandse- en Europese Unie burgerschappen. Juist als burger van een andere Unie; de Verenigde Staten, begrijp ik het concept op- en schat ik de waarde van vrij verkeer binnen de Unie middels een federaal paspoort. De vrijheid om een tijdje naar Hawaii te verhuizen, een seizoen in Alaska skieën of surfen in Californië. Gaan en staan, wonen en werken in dit wijde en gestrekte land al naar mijn gelang. Het Amerikaanse paspoort is me lief. Het Europese- echter net zo. Het belichaamt namelijk binnen het Babylonische Europa diezelfde vrijheid en heet sociale mobiliteit.

Evenredigheid

Royering van je staats- en Unie burgerschap, in verhouding met… tja, in verhouding met wat nou precies?

Niemand minder kan dat beter toelichten dan de Minister President zelf (22 januari 2022.)

[11 minuten:07 seconden]

[11:07]  “het is een soort streven als ik het even huiselijk mag samenvatten naar één Nationaliteit..”

Mark Rutte, Minister President 22 Januari 2022

Evenredig op Dinsdag

Op dinsdag 12 maart 2019 interpreteert de afdeling van de Raad van State het Tjebbes arrest van het Europese Hof en zet de doelpalen die geraakt moeten worden in de evenredigheidstoets. Dan laat zij het Ministerie van Buitenlandse Zaken het balletje er wel in lobben. Indien nodig, houdt deze dan een slag om de arm om de doelpalen mid-wedstrijd te kunnen verschuiven. Met “aanzienlijk”, “redelijkerwijze” en “voorzienbaar” wordt de Unie rechtelijke “sfeer” en “beginsel” verdoezelt met een rookgordijn van subjectiviteit.

Om maar niet te missen varieert het aantal doelpalen dat geraakt moet worden -of niet, arbitrair en per toetsingsargument. Als de Minister dan nóg niet kan winnen komt er een toetsingsmoment bij. Een tijdsinterval constant en in flux, waar de breedte en reikwijdte “ruim vóór en ruim ná”, maar niet té ruim of té krap voor gelden; summier, flexibel en troebel van aard.

De evenredigheids POETS van de IND

Het is niet de eerste keer dat de Raad van State dekking biedt voor het wanbeleid van een Ministerie middels een uitspraak. Beiden spelen immers voor dezelfde club. Zwaar gebukt onder de aantijging van discriminatie interpreteert de Raad van State de Tjebbes uitspraak van Europese Hof aan de Nederlandse Staat. De slager keurt zijn eigen vlees.

Het is de hoogste bestuursrechter van ons land, de Raad van State. En deze Raad van State is medeplichtig aan discriminatie in de toeslagenaffaire. Tot dat snoeiharde oordeel komt Aleid Wolfsen, de voorzitter van de @toezicht_AP. #Nieuwsuur pic.twitter.com/T7f4pHm5eB

— Nieuwsuur (@Nieuwsuur) November 17, 2021

Evenredig op Woensdag

Op woensdag 2 February 2022 doet de Raad van State een uitspraak in een zaak over een woningsluiting te Harderwijk Bij het toetsen aan het evenredigheidsbeginsel maakt de bestuursrechter onderscheid tussen de geschiktheid, noodzakelijkheid en evenwichtigheid van het aangevochten overheidsbesluit.

In de Tjebbes interpretatie voor mijn evenredigheidstoets wordt nergens gerept over geschiktheid, noodzaak, of evenwichtigheid zoals bij de woningsluiting in Harderwijk. Meten met twee maten. Ook als ik vlug google naar de uitleg op de website van de advocatuur van Mr Joost Jaspers waar hij uitlegt de regels van behoorlijk bestuur vind ik die interpretatie.

ONGESCHIKT

Burgers uit bijna alle EU landen en het grootste deel van de Westerse beschaving plukken de vruchten van meervoudige Nationaliteit door sanctievrij een andere nationaliteit erop na te houden of verwerven. Alleen als Nederlander ben ik de Sjaak. Per definitie degradeerd de RWN Nederlanders op een tweede rang positie binnen de Unie. Daarom is de maatregel ongeschikt.

Omdat de RWN geen enkele juridische zeggenschap of reikwijdte heeft over de staatsburgerschap van herkomst van immigranten, enkel de Nederlandse, is de maatregel asymmetrisch. De maatregel is discriminerend naar emigranten en immigranten die wel afstand kunnen doen versus diegenen die dat niet kunnen. De maatregel discrimineert en raakt burgers met willekeur. De maatregel is ongeschikt in het streven naar één nationaliteit.

GEEN NOODZAAK

In de RWN staat “… voorkomen c.q. tegengaan van meervoudig bezit van nationaliteit…”  Er staat NIET uitsluiten, want de lijst met uitzonderingen is compleet: geboorte, huwelijkse staat, Marrokkaanse- en Turkse Nederlanders, zelfs tot op de kroon: een koningin met een dubbele nationaliteit! Honderdduizenden uitzonderingen zijn er(Die ik het hen allemaal van ganser harte gun). Maar zo nijpend, schrijnend of acuut in het nastreven van het belang kan het dus niet zijn.

BESCHERMT HELEMAAL NIETS

De Minister verdedigd zich tegen mijn aanspraak op mijn burgerschap met:

“Er is derhalve een algemeen belang te dienen met het verlies van Nederlanderschap.”

De Minister maakt de regeltjes. Als oud Nederlander kan ik gewoon mijn paspoort terug krijgen via de optieprocedure. Een bureaucratisch routine klusje voor een iedere immigratie jurist; verblijfsvergunning, vingerafdrukken bij de IND, BSN aanvragen, bankrekening openen, zorgverzekering afsluiten, klaar. Een anderhalf jaar later heb ik mijn paspoort terug. Ik ben nu al twee jaar met de Tjebbes route bezig: Hét bewijs dat de Minister zuiver en alleen geen precedent wil scheppen. Het is een publiek geheim dat gouden paspoorten in Malta en Cyprus voor zo’n slordige miljoen Euros van de hand gaan. Dit alleen om de berokkende schade te kwantifeceren. Als BuZa nu fout bekent in het paspoort-afpak-terreur-schandaal zou dat een class-action met een claim van duizenden burgers kunnen betekenen met een kans op het faillissement van het kleine koninkrijkje als gevolg.

De Minister wil alleen geen precedent scheppen, dat snap ik. Het gaat hier echter over het zegevieren van rechtspraak en niet het overeind houden van het moreel bankroete RWN artikel 15.

Ik heb aangeboden het te doen met een paspoort met een blauw kaftje en een cirkeltje gele sterren. Een waar federaal Europees paspoort, Maar dat bestaat niet. Deze ontwerpfout in de Unie kan je mij of welke Nederlander dan ook niet aanrekenen. Door door de meeste Europese landen is dit gecompenseerd met het toestaan van dubbele Nationaliteit.

Aanhoudbrief

Met een aanhoudbrief betwist ik dat het Nederlandse paspoort me niet wakker houdt. Op het ontnemen van mijn Europese burgerschap heb ik echter een fundamenteel bezwaar.

8 juli 2020 vragen we bij BuZa een verklaring van Nederlanderschap aan op basis van de Tjebbes uitspraak. Vriendelijk nodigt het consulaat in San Francisco uit:

De Raad van State heeft in een zaak als die van u beslist dat een evenredigheidstoets moet kunnen plaatsvinden wanneer u vindt dat u onevenredig bent benadeeld doordat u naast het Nederlanderschap ook het EU-burgerschap verloren hebt.

Ik verzoek u daarom informatie/documenten aan te leveren die uw band met de EU aantonen op de datum dat u het Nederlanderschap verloor: 16 juli 2012.

Ik wordt gevraagd bewijs te overleggen “die uw band met de EU aantonen”  De lijst met bewijs van mijn band met de EU is overweldigend, inclusief 3 afleveringen op de bank bij Robert Ten Brink op Nederlandse Televisie:

• een Schengenvisum voor Frankrijk ten name van belanghebbende, afgegeven op 23 oktober 2015 en geldig van 30 november 2015 tot en met 28 februari 2016;
• een arbeidsaanbod, verstuurd op 23 oktober 2015, geadresseerd aan belanghebbende, van de Compagnie du Mont-Blanc te Chamonix, Frankrijk voor een baan gedurende het winterseizoen 2015-2016 voor 151,67 arbeidsuren;
• een brief van de heer John L. Beezer, assistant ski patrol director in het Buttermilk skigebied over de onsuccesvolle poging van belanghebbende om in 2009 al te mogen werken in Chamonix;
• een brief van de heer John Bernhard Armstrong, voorzitter van het Aspen – Chamonix Sister Cities Program, over zijn bekendheid met belanghebbende en de onsuccesvolle poging van belang hebbende om in 2009 al te mogen werken in Chamonix en belanghebbende zijn werk om voor de volgende uitwisseling in aanmerking te komen;
• een brief van de heer Robert A. Dasaro, werkzaam voor de Aspen Skiing Company. De heer Dasaro is aangenomen voor de uitwisseling in 2009 en vertelt over zijn enige concurrent destijds, belanghebbende. Ook vertelt hij over de geslaagde poging van belanghebbende in 2015.
• een brief van de heer Rich Burkley, werkzaam voor de Aspen Skiing Company. De heer Burkley vertelt over de uitwisselingen van 2009 en 2015
• een lijst met emailcorrespondentie met het bedrijf U-Turn tussen 2011 en 2013;
• e-mailcorrespondentie met mevrouw Hanna Truong van U-Turn;verschillende facturen, bankoverschrijvingen en andere documenten die bewijzen dat belanghebbende zaken deed met U-Turn tussen 2010 en 2013;
• een email met reisgegevens van een vlucht Denver-Amsterdam op 12 april 2011, retour 12 mei 2011;
• correspondentie met de heer Martin Berliner via Couchsurfing.com;
• een inreisstempel in de VS van 12 mei 2011 in het laatst geldige Nederlandse paspoort van belanghebbende;
• een Facebookpagina van belanghebbende met foto’s van een reis naar Frankfurt, Duitsland, Annecy, Frankrijk en Turijn, Italie van april 2012;
• een inreisstempel in de VS van 5 februari 2012 in het laatst geldige Nederlandse paspoort van belanghebbende;
• een video van de reis met de heer Martin Berliner, te vinden op vimeo.com;
• e-mailcorrespondentie van de vader van belanghebbende naar belanghebbende van 17 mei 2011 met een verhaal over een ongedateerde ontmoeting in Bremen, Duitsland;
• een video van het bezoek aan de vader van belanghebbende, te vinden op vimeo.com;
• een e-mail met reisgegevens van de moeder van belanghebbende en de heer Michel Zoetekouw van Amsterdam naar Geneve, Zwitserland op 3 mei 2012; – een digitaal album met familiefoto’s van mei 2012;
• een video van samengestelde afleveringen van de deelname van belanghebbende aan het programma All You Need is Love, te vinden op vimeo.com;
• een digitaal album met foto’s van de opnames van dit programma van februari 2012;
• een inreisstempel in de VS van 30 mei 2012 in het laatste Nederlandse paspoort van belanghebbende;
• een vliegticket op naam van belanghebbende, uitgegeven op 3 februari 2014 voor Denver-Amsterdam op 12 mei en Amsterdam-Denver op 8 juni;
• foto’s van een bezoek aan familieleden op 16 mei 2014.

De Beslissing

Met de lijst aan bewijs diskwalificeert de Minister mijn aanspraak op burgerschap omdat hij acht dat met een dusdanige intacte band geen verlies is geleden, als ik dat even huiselijk mag samenvatten. Wat zou het argument van de Minister zijn als ik geen band met de EU had kunnen aantonen? Dit is een SCHIJNPROCES.

“Hoewel aannemelijk wordt geacht dat redelijkerwijze voorzienbaar was dat betrokkene EU-rechten zou gaan uitoefenen, echter niet gebleken dat zonder de Nederlandse nationaliteit en het daarmee gepaard gaande Unieburgerschap onoverkomelijke moeilijkheden heeft ervaren en het succesvol doorlopen van de uitwisselingsprocedure en het verblijf Chamonix 2015 en 2016. Immers, het is betrokkene gelukt om alsnog 2015 en 2016 naar Frankrijk te gaan voor dezelfde uitwisselingsplaats op basis van Amerikaanse paspoort en een Franse werkvergunning. Betrokkene is derhalve niet onevenredig belemmerd door het verlies van het Unieburgerschap.”

Ten eerste: Ik betwist niet dat de uitwisseling op mijn Amerikaanse paspoort heeft kunnen plaatshebben. Sterker nog: De uitwisseling had niet plaatsgevonden op een Nederlands paspoort. Laten we eerlijk zijn, er bestaat geen Nederlandse bergwachter uitwisseling met waar dan ook. In Nederland is geen school of universiteit met vaardigheden als lawine niveaulogie en explosieven behendigheid. Nu ik met een sociale mobiliteits-sluiproute via Colorado een voet tussen de deur in Frankrijk heb, maakt Nederland het mij onmogelijk zonder EU-burgerschap daar verder te boeren, dat betwist ik.

Ten tweede: De Minister haalt “onoverkomelijke moeilijkheden” aan. Als ik met vrouw en dochter in een rubber bootje vanaf New York begin te peddelen en een maand later halfdood in Scheveningen aankom, zijn dat geen onoverkomelijke moeilijkheden. Pas als we met allen echt dood, verzopen aan de bodem van de zee liggen zijn dat onoverkomelijke moeilijkheden, duidelijk de maatstaaf van de minister.

Dat dit daadwerkelijk beleid is wordt nog eens onderstreept door een veteraan die recentelijk bij de gratie van de Nederlandse staat alsnog als Nederlander mag sterven:

VRIJHEID

De Minister haalt aan “vrijheid om te gaan en staan waar hij wil” en “recht op vrij verkeer en de mogelijkheid beroepsactiviteiten te verrichten”

Echter niet inbegrepen in die vrijheid zijn toekomstplannen met vrouw en dochter. Graag doet de Minister mij eraan herinneren mezelf niet te diskwalificeren met hypothetische argumenten. Vanuit een waas van voorwaarden creëert de Minister een dampkring van proporties die de hypothese zelf is.

“Uit de geleverde bewijsstukken blijkt dat betrokkene 2012 en 2013 middels e-mail contact had met een vertegenwoordiger van het Duitse bedrijf U-turn. Niet is gebleken dat de aanwezigheid van betrokkene de voor het uitvoeren van eventuele beroepsactiviteiten noodzakelijk was. Overigens niet gebleken dat betrokkene werd belemmerd het uitvoeren van transacties naar de Europese bedrijven, die bovendien ook op afstand konden worden afgehandeld.”

In 2011 ben ik op bezoek geweest bij U-turn. (e-mail met Martin Berliner). Afgezien van een willekeurige pandemie, sinds wanneer in de rechtspraak is het bewijzen van noodzaak nodig voor het hebben van rechten en vrijheden zoals “de mogelijkheid op beroepsactiviteiten“?

“Dat betrokkene april en mei 2011 en februari, april en mei 2012 en in 2014 in de  EU heeft verbleven, doet niet af aan de omstandigheid dat hij na dit verliesmoment niet op enige manier gehinderd werd om van, naar en over het grondgebied van de EU te reizen zonder het bezit van de Nederlandse nationaliteit. Evenmin is gebleken van substantieel verblijf binnen de EU. Als Amerikaan niet visumplichtig. Er was en is dus een alternatief om zonder belemmering de te reizen en daarbinnen te verblijven voor maximaal 90 dagen verband met bijvoorbeeld vakantiedoeleinden familiebezoek. … geen sprake kan van onevenredige gevolgen.”

Enerzijds wordt gesteld dat ik niet wordt beperkt in het uitoefenen van mijn EU-rechten omdat ik als Amerikaans burger niet visumplichtig ben en er derhalve geen belemmering bestaat om voor maximaal 90 dagen te reizen en te verblijven in de EU, en anderzijds wordt tegengeworpen dat niet concreet is gebleken van substantieel verblijf!

Te pas en te onpas weegt de Staat mijn Nederlandse staatsburgerschap, een momentje later is het mijn Unieburgerschap, kort daarna ben ik weer Amerikaan, al naar gelang het de Staat uitkomt. De Gouden Griffel van het kastje naar de muur. DIT IS EEN SCHIJNPROCES!

Jurisprudentie

Het dwingende karakter zit per definitie in de nihilistische, beperkende, 1-paspoort handicap met de tunnelvisie van de RWN art. 15. Mijn Italiaanse en Ierse collega’s hoeven sanctie vrij niet te kiezen voor de één of andere burgerschap. Om in Colorado de sleutel van het explosieven magazijn te krijgen met vergunningen van de ATF… Dat gaat nu eenmaal makkelijker met een US paspoort. Wie staat er nu met de rug tegen de muur? Voor zover dwingende redenen.

Tegen mijn bezwaarschrift insinueert- en verdedigt de Staat haar paspoort-afpak-terreur tegen mij met termen als “wilsdaad“. Voor Europese Hof met jurisprudentie om de “band van solidariteit en loyaliteit met de staat te beschermen”

Tegelijkertijd verdedigt de minister zich tegen mijn aanspraak op staatsburgerschap met:

“… de omstandigheid dat men zich Nederlander voelt, een sterke verbondenheid heeft met Nederland, nog contacten onderhoudt met vrienden in Nederland of de Nederlandse taal nog spreekt, niet van belang is…”  

De minister spreekt zichzelf tegen. Impliciet ben ik beticht van nog nèt geen landverraad: ‘gebrek aan solidariteit en loyaliteit’  zonder dat daar ook maar bewijs voor wordt geleverd. Niet voor de openbare orde, staatsveiligheid of volksgezondheid. Noch geen snelheidsovertreding staat op mijn naam. Aangepakt als een Oost-Duitser die zijn land probeert te ontvluchtten. Een onschuldige burger verliest zijn Nederlanderschap terwijl IS strijders vrolijk terug repatriëren naar het het Koninkrijk.

Twintig jaar geleden ben ik met een koffer vol dromen, zonder een stuiver op zak de wijde wereld in getrokken en ben terecht gekomen in Aspen, Colorado. Met hartstocht als mijn kompas heb ik al mijn jongensdromen kunnen verwezenlijken. Samen met mijn droomvrouw Rachel, is zij mijn soulmate, partner in crime en de moeder van ons lieve dochtertje Zora. In de winter als werk ik als bergwachter voor de Aspen Skiing Company. Wij doen lawines springen met explosieven en verlenen eerste hulp bij ski ongelukken.  In de zomers vlieg ik paragliders, als professioneel tandem piloot. Het schoolplein van Zora in Aspen, heeft een ski-lift, exclusief voor de scholieren. Wij komen niet op hangende pootjes.

Aspen heeft een zusterstad verdrag met Chamonix, in Frankrijk. Bergwachters kunnen voor een winterseizoen een professionele uitwisseling doen. In 2015-16 heb ik aan deze deelgenomen en voor de Compagnie du Mt Blanc als pisteur secouriste (bergredding) op het domein skiable La Flégère in Chamonix gewerkt. Het is een enorme opgave om voor een seizoen van continent te verwisselen.

Ik heb bewezen dat

“aannemelijk wordt geacht dat redelijkerwijze voorzienbaar was dat betrokkene EU-rechten zou gaan uitoefenen.”

Er zijn geen gletsjers in Nederland. Geen gerenommeerde ski-bestemmingen of bergweiden met paragliding startplaats op 3000 meter. De Zuidhellingen van de Alpen is de ruimte voor mij en ons gezin. Ik heb alleen een sociale mobiliteits-sluiproute via Colorado genomen naar een felbegeerde plaats bij de meest elite bergwacht op de planeet in Chamonix, aan de voet van de Mont Blanc. Zonder unieburgerschap kan ik nu niet meer zomaar naar terug naar Frankrijk, een huis huren en werken voor de Cie. du Mt Blanc.

Na vijftien jaar keihard werken aan mijn carrière in de sneeuw, is het een persoonlijke en professionele kroon om in deze hoedanigheid in Europa gevestigd en werkzaam te zijn. Dichterbij familie en passend in de stage van ons leven.

Als in deze schijnvertoning van een toets ik onomstotelijk bewijs, middels correspondentie, bankafschriften, getuigenissen etc. dat onze camper die in Italië staat, waarvan TüV verlopen is, geregistreerd onder de naam van een Duitse kennis, nu niet kan verzekeren. Vanwege het verlopen van mijn visum, de aanvraag voor de Franse verblijfsvergunning niet heb kunnen afmaken. Onze Franse bankrekening is slechts gedoogd. Onze camper is van cruciaal belang voor ons in Europa.

Dan vervalt de Minister in de hypothese, dat ik als Amerikaan (wel één niet visum-plichtige met een verblijf van maximaal 90 dagen) zo de EU kan in-reizen, zonder BSN, zonder verblijfsvergunning en erop los kan bankieren, of een auto kan registreren en verzekeren. Dit is mijn realiteit, de Minister zijn hypothese. Edelachtbare dit is de IND, hét agentschap belast met de uitvoering van het immigratie beleid. Zij achten mij iets te doen waar zij voor dienen te waken.