Bezwaar

HET OORDEEL

D.P. Lahr - beslissing op uw aanvraag verklaring omtrent bezit Nederlanderschap

HET BEZWAAR

DOORTRAPT

De de misleidende aard en wijze waarop de Minister mij eerst uitnodigt bewijs te leveren (brief 8 juli 2020) “die uw band met de EU aantonen” Om dit dan tegen mij te gebruiken als bewijs van het uitblijven van “onevenredig benadeeld”, grenst aan bedrog. Met het oordeel als bewijs hoe de Minister het begrip “mogelijkheid” interpreteert uit het arrest van het Hof, en de term “ruimte” betekenis geeft in het oordeel van de afdeling.

EVENREDIGHEIDSTOETS ONEVENREDIG

Ik ga me niet verzetten tegen de woordgymnastiek van onoverkomelijke gevolgen en redelijk aannemelijke voorzienbare onevenredige evenredigheden of de tekortkomingen van deze op een toetsingsmoment.

Mijn bezwaar is dat het woord “ruimte” en “mogelijkheid” in het “onderzoek“ naar mijn mening niet voldoet aan de definitie zoals die in de Nederlandse taal gehandhaafd wordt. Verder wil ik samen de van Dale er nog eens op naslaan over de woordverklaring van “evenredig”. Ik heb daar een fundamenteel andere mening over.

De NEDERLANDSE Staat doet een EUROPESE Unierecht toets op het evenredigheidsbeginsel. Zij laat door de afdeling van de NEDERLANDSE Raad van State de criteria (doelpalen) zetten die geraakt moeten worden. Dan laat zij het NEDERLANDSE Ministerie van Buitenlandse Zaken het balletje erin lobben. Indien nodig houdt deze dan een slag om de arm om de doelpalen, mid-wedstrijd te kunnen verschuiven om maar niet te missen.

De uitkomst voorop: Nee. Daarna onderbouwt de minister een betoog met de Gouden Griffel van het kastje naar de muur. De doelpalen zijn ongrijpbare zelfstandigenaamwoorden als “sfeer” en “beginsel” en de wat minder abstracte (maar ook niet meer concreet) als “gevolgen” en “moeilijkheden”.

Als de schoen dan nog niet past, neemt de Minister als heer en meester de vrijheid om met een onbeperkt arsenaal nader te bepalen bijvoeglijke naamwoorden als aannemelijk, rederlijkerwijze, voorzienbaar, onoverkomelijk, aantoonbaar, feitelijk, noodzakelijk en individueel de doelpalen te verdoezelen met subjectiviteit. Het het aantal doelpalen dat geraakt moeten worden -of niet, is arbitrair en varieert per toetsingsargument. Vanuit deze waas van voorwaarden creëert de Minister een dampkring van proporties die de hypothese zelf is. Graag doet hij mij eraan herinneren het niet in mijn hoofd te halen mezelf te diskwalificeren met hypothetische argumenten als toekomstplannen met vrouw en dochter.

Als de Minister dan nóg niet kan winnen komt er een toetsingsmoment bij. Een tijdsinterval constant en in flux, waar de breedte en reikwijdte “ruim vóór en ruim ná”, maar niet té ruim of té krap voor gelden; summier, flexibel en troebel van aard.

Als laatste aas in zijn mouw, heeft de Minister de dubbelzinnigheid om van twee walletjes te eten. Hij maakt volop gebruik van de incongruentie om, óf de jas van de EU, óf die van Nederland aan te trekken. Zonder paspoort, op jacht naar een fata morgana van Europees Burgerschap dat onder Nederlands Nationaal recht valt.

De slager keurt zijn eigen vlees.

Met het oordeel van de Minister als bewijs: De kansen tussen de betrokkene en de wetgever zijn op zo’n manier zijn getilt dat dit een schijnproces is. Dit hoort niet thuis in een rechtstaat. Het ministerie speelt balletje-balletje met mijn Unierechten. Deze werkwijze onderstrepen mijn gronden de Minister ongeschikt te achten om een onafhankelijk toetsing te maken.

Ik maak geen enkele aansprak op welke bepaling uit het EVRM in het recht op mijn Nationaliteit. Ik ontleen mijn Europese Burgerschap aan het feit dat ik als Nederlander geboren en getogen ben, uit Nederlandse ouders. Ik betwist alleen dat het verlies hiervan onevenredig is.

Bij een evenredigheidstoets op het verlies van Unierechten met een Unierecht waar niets aan te ontlenen is, staat de uitkomst van te voren al vast.

De Minister begint met zijn minachting en geringschatting voor het Unierecht zelf. De manier waarop hij arbitrair oordeelt of de gevolgen van mijn verlies van Unierecht evenredig of niet, is het bewijs. Alsof er een trapsgewijze schaal is waarop een Unieburger een beetje meer of minder Unierecht heeft, met 40, 60 of 80 procent korting.

Ik wil de Minister verhelderen dat het Unierecht binair is: Je hebt het of niet. Immers: als hij wil schikken met ons voor €600.000 kan ik nog steeds niet de helft van mijn Unierechten in Malta terug kopen voor €1,1. https://euobserver.com/justice/149810. We hebben net gezien wat het verlies van Unierechten voor resultaat levert: Brexit; chaos, ellende. Het was nationale Schadenfreude van wereldformaat toen de Nederlandse douanier een Brits broodje ham het buit maakte! Moet ik de minister echt overtuigen dat iedere vorm van verlies onevenredig is?

Mijn unieke situatie dat mij in de uiterst bevoorrechte positie heeft gebracht om überhaupt voor een individuele “evenredigheidstoetsing” in aanmerking kom is een klein wonder, immers:

Als mijn uitwisseling immers met Aspen’s zusterstad Queenstown in Nieuw Zeeland had plaatsgevonden had ik geen poot om op te staan omdat Unierechten niet van pas zijn.
Als ik Fransman had geworden had ik geen EU rechten verloren en geen poot om op te staan.
Als ik weer naar Terschelling terug wilde verhuizen, had ik geen poot om op te staan omdat het daar om een Nationale kwestie gaat.
Ik heb heel wat bewijs verloren, door een geluk is genoeg bewaard, maar zit in een nadeel positie.

Dat zijn een boel doelpalen om te raken, alleen maar om in aanmerking te komen een toets: Redelijk aannemelijk onoverkomelijk klein.

Wiskundig genoteerd

Maar toch, de Minister kan er niet omheen: Ik word aannemelijk geacht rederlijkerwijze voorzienbaar mijn EU rechten te gaan uitoefenen.

De Minister redeneert dat het ervaren van geen onoverkomelijke moeilijkheden in 2015-16 zonder NL paspoort een bewijs is om conclusie een te trekken uit of mijn verlies evenredig is of niet. Daar ben ik het niet mee eens, immers is dat heel wat anders dan het ervaren van wel overkomelijke makkelijkheden, en al helemaal niet synoniem met evenredig of onevenredig.

HET DRAADJE UNIERECHT DOOR HET TUNNELTJE,

Het is de moeite waard in beschouwing te nemen hoe Minister in dit toetsingsargument het toetsingsmoment toepast. Mijn eerste poging om naar Chamonix te gaan in 2009, is het begin van mijn Europese draad van aannemelijke redelijkerwijze voorzienbare Unierechten die doorgaat tot 2015. Die draad gaat door een toetsingsmoment tunneltje op 16 Juli 2012. Aan de andere kant: “Huub Huub Huub, grote verdwijntruc” mijn Nederlandse paspoort is verdwenen…

Gehavend met blauwe plekken, maar geheel én intact kruipen mijn aannemelijke redelijkerwijze voorzienbare Unierechten uit het tunneltje. Dan met een lange afstandsschot, wordt vanuit de toekomst, de continuïteit van die Unierechten alsnog gediskwalificeerd op het ontbreken van onoverkomelijke moeilijkheden in 2015-16!!! Met de diskwalificatie wil de Minister het best breed houden, maar nog geen alinea verder als het hem niet zo uitkomt met een kwalificatie zit het niet zo breed.
Te pas en te onpas, het toetsingsmoment in flux.

De Minister is er klaar voor: Opdoeken die hele EU! Heb je niet nodig, immers geen onoverkomelijk moeilijkheden! Alles kan gewoon op Pools of Grieks paspoort; Francs? Psetas? Lires? Grenscontroles, een SIM kaart voor ieder land, Erasmusbeurs?

Hij doet er geen doekjes om winden: mijn bezoek bij U-turn acht hij arbitrair niet noodzakelijk, deze had ook op afstand afgehandeld kunnen worden. Het alternatief om zonder visumplicht 90 dagen op Europees grondgebied te kunnen verblijven vind hij ook wel welletjes voor vakanties en familiebezoek. Openlijk uit zijn ideeën over

Hoe ik zaken op afstand doe, of die wel of niet noodzakelijk zijn en hoe lang ik als EU burger in Duitsland, Frankrijk of Italië wens te verblijven zijn mijn fundamenteel gevestigde Europese en vrijheden en rechten.

Ik ga mijn Europese draadje door dat tunneltje nader beschouwen. Omdat de Minister in de machtpositie van rechtswege zit, immers ík verlies mijn paspoort, tenzij ik kan bewijzen dat mijn Unierechten verlies onevenredig is.

Ik ga het tunneltje rond het toetsingsmoment onder de loep nemen. Laat, in het voordeel van de Minister, het interval kort houden. Ik leid ik af het dat op het peildatum van 16 juli 2012 in het interval 1 seconde voor naturalisatie en 1 seconde na naturalisatie voor de Minister acceptabel is. Immers:

[-1 sec, +1 sec]

Mijn Unierechten zijn onleent aan het Nederlandse paspoort/staatsburgerschap. Deze is voor mij dan als volgt wiskundig te noteren in de verzameling:

Ik moet dus iets bewijzen over mijn Unierechten (Europese draadje) dat in de wiskundige verzameling zit van het interval niet groter dan.

[ -1 sec, 0>

De de minister eist met willekeur dat het wel in de verzameling [-1,1] moet zitten.

en als ik bewijs dat het wel in + 1 zit claimt de minister geen onoverkomelijke moeilijkheden en als er niet is gebeurt door onoverkomelijke moeilijkheden is beweert hij hypothese

Het is publiek geheim dat de minister reden heeft deze machtspositie te gebruiken om geen precedent te zetten, en:

Mijn bezwaar is dan ook: Waar, voldoet de schijnvertoning van de poets aan de definitie van “Mogelijkheid” of de “Ruimte” zoals gedefineerd in de Nederlandse taal in de het oordeel vd Minister?

Prejudiciële beslissing beslissing Hof: Mogelijkheid

Oordeel van de Afdeling: RUIMTE

WELOVERWOGEN UNIERECHTEN BESLISSING

Niet correct. Voor mijn besluit tot naturalisatie heb ik wel degelijk onderzoek en rekenschap gegeven. Echter deze weloverwogen beslissing lag geheel de sfeer van mijn Unierechten. De gevolgen van het niet aannemen van de Amerikaanse staatsburgerschap met betrekking tot de aannemelijk redelijk voorzienbare gevolgen voor mijn uitwisseling met Chamonix (compleet met Unierechten) zonder Amerikaans staatsburgerschap: ONOVERKOMELIJK ONMOGELIJK

Omstandigheden die geleid hebben tot het verlies vallen welbeschouwd buiten de onderhavige toets omdat zij geen Unierechten betreffen.

Incorrect! Concreet: de Aspen Sister Cities vertegenwoordigd Aspen, Colorado en de VS. Zonder laatstgenoemde zou dit een diplomatieke faux pas zijn. (Ik had heel graag NL willen vertegenwoordigen maar deze trok zich terug van rechtswege.)

Ieder seizoen Chamonix dat reëler werd, maar ook in het verleden, hadden de gevolgen zich reeds gemanifesteerd. De 1-paspoort handicap van de Nederlandse wet is het probleem hier op mijn SOCIALE MOBILITEIT. De kans om uit te wisselen komt één keer in de drie jaar voorbij, met een felle concurrentie tussen tachtig collega’s. Dit in een carrière beperkt met leeftijdsgrenzen door de fysieke aard van het beroep bergwachter. (Zie brief Rich Burkley: “These places are well coveted”= greatly desired or envied.)

De Minister kan zich blind staren op het uitblijven van onoverkomelijke moeilijkheden in 2015-16. Ik kijk naar de onoverkomelijke sociale mobiliteits staatswantrouwenswurgklem van de 1-paspoort handicap waar ik op 8 juli 1973 mee geboren werd:

De Evenredigheidsbeginsel Getuige

Getuige Ryan Lee: WhatsApp +1 (970) 452-9137 Email. Collega bergwachter op de Snowmass ski patrol (ook ASC). Ryan is ook EU burger. Geboren en getogen Ier uit Dublin, compleet met Iers accent. Ryan is ook Amerikaans staatsburger. Na Covid is Ryan aan de beurt om Aspen te vertegenwoordigen in een Sister City Ski Patrol uitwisseling. Wij deelden jaren een bankje in de kleedruimte schuin tegenover elkaar.

Intuïtief is het duidelijk; Met schroom en ongemak om arrogant uit de bus te komen houd ik me in. Met die Ier hebben we het absurde gedachte-experiment doorlopen dat hij (of ik als Nederlander) bij de Italiaanse alpine bergwacht van de Guardia di Finanza zou aankloppen voor een baantje – de brutaliteit. Samen met Ryan waren we het unaniem eens: een Ier die bij de Soccorso Courmayeur aan de deur klopt voor een job kan reken op een Italiaanse schaterlach-partij die z’n weerga alleen kent in een Nederlander die aanklopt bij het Franse Peloton Gendarmerie d’Haute Montagne in Chamonix voor een klusje.

EVENREDIGE SOCIALE MOBILITEIT

De overeenkomsten en paralellen voor een jongen uit Dublin, Ierland en Elburg, Nederlands zijn opvallend: Veel regen en zo plat als een pannenkoek. De gedachte in Cork of Winschoten op het community college of ROC lawine niveaulogie op te doen. In Kilkenny of Middelharnis te bekwamen in bergreddingen. De dwaasheid: In Derry of Urk explosieven training te doen, dat ligt gevoelig.

Voor jongens als Ryan en ik, zit de deksel op de bergwacht van Garmisch-Partenkirchen, Chamonix, Bergamo of Alp d’Huez potdicht. Njente, Nada, Nimmer. Tenzij je uit hetzelfde Canton of Prefecture komt, met een bepaalde familienaam en accent. De hypothese dat wij daartussen komen is de komedie zelf.

Dit is een inconsistentie in onevenredigheid van vrijheid in werk (Unierechten) binnen Europa dat cultureel-geografisch-nationalistisch en linguïstisch, heel subtiel en complex aan het randje van nepotisme, protectionisme, discriminatie en gebrek aan sociale mobiliteit ligt. Noem het maar wat je wil, de Minister kan mij dat niet aanrekenen.

Het enige verschil met Ierland is dat deze Europeanen WEL de vrijheid hebben om een 2e nationaliteit te verwerven, net als 25/27 Unieburgers, ofwel 93% : 7%

Waar is het evenredigheidsbeginsel als ik in de ogen van die Ier moet kijken? Ryan een EU medeburger, die net als 93% van de rest van de Unieleden in zijn SOCIALE MOBILITEIT, zijn ambitie of toekomstplannen WEL een 2e paspoort kan verwerven alsof het een aanvulling op zijn EHBO diploma is? Alleen ik als Nederlander ben de Sjaak.

Niet de bureaucratie van je gastland, maar het bekrompen kruideniers beleid van de Nederlandse wet komt hier hard van achteren met gestrekt been binnen.

De sluiproute van de Sociale Mobiliteit

Te gek voor woorden dat jongens uit Dublin of Elburg via de knettergekke Verenigde Staten hun Europese ambities moeten verwezenlijken? Het is de “Sociale Mobiliteits Sluiproute” .

De onoverkomelijke sociale mobiliteit boven beschreven staat in schril contrast met de concrete realiteit in een andere Unie: de VS.

Ondanks alle imperfecties van racisme, armoede en wapen-geweld, in navolging van “a more perfect Union” maakt het op de bergwacht in Colorado niet uit of je uit Ocean City, NJ of Huntington Beach, CA, Anchorage AK, of Steamboat Springs, CO komt; Unierechten gelden. Voor een linke klus krijgt iedereen met lef een “fair shot at it” op basis van zijn prestaties, zelfs de geëmigreerde Ier en een verdwaalde Nederlander.

In de beoordeling voert de Minister het begrip “noodzakelijk” aan. (Mijn ’snoepreisje’ naar U-turn) Helaas is het noodzakelijk dat ik moet uitwijken om ambities waar te maken. Al is de Europese wetgeving in theorie nog zo beschermend met vrijheid en verkeer, gaan en staan, werk etc. Voor de boys uit Dublin en Elburg ligt de keiharde realiteit net iets anders.

Het was voor mij net zo noodzakelijk mijn EHBO te halen, Colorado staatsburger te worden, mijn blaster-license te halen, tien jaar ervaring in lawines klaren opdoen. Net als het verwerven van een Amerikaans paspoort en ieder seizoen een nieuw zakmes aan te schaffen.

Ik pleit en bewijs noodzaak en nodig de minister het tegendeel te bewijzen.

Als de minister wil schikken en mij een Frans of Italiaans paspoort, in ruil voor mijn Nederlandse, neem ik dat aanbod aan. Een gedenationaliseerd, puur EU paspoort voldoet ook.

Misschien vindt Minister dat ik de lat niet zo hoog had moeten leggen; het beter bij ski leraar of lift-bediende laten. Net als mijn 90 dagen bezoek zonder visum wel welletjes is, en ik maar geen onnodige snoepreisjes onderneem. Als dat zo is, wil ik dat dan ook graag zwart op wit van hem.

Documentaire voor Sister Cities over de uitwisseling als bergwachter.

De wereld is vol concurrentie en wedijver tegen andere EU-burgers en diegenen in rest van de wereld die allemaal wel de vruchten plukken van dubbele Nationaliteit.

Als een Cito toets op mijn 12e, die voor de rest van je leven een stempel op je drukt: stuiver, dubbeltje of kwartje; Is de RWN artikel 15 lid a is een 1-paspoort handicap een sociale mobiliteitsklem vanuit de wieg, voor het leven!

Een beetje logica.

Alle mensen zijn sterfelijk
Socrates is mens
Socrates is sterfelijk

Om het abstracte begrip Unieburgerschap (US) te concretiseren ik dit even met een (US) paspoort verwisselen:

Alle Unie leden hebben recht op een US paspoort
Coloradoans zijn Unie leden
Coloradoans krijgen een US paspoort

Als we deze logica toepassen op Nederland en het Unieburgerschap:

Alle Unie leden hebben recht op een Europees paspoort
Nederlanders zijn Unie leden
Nederlanders krijgen maar kruimel van een Nederlands paspoort

Er bestaat geen fysiek EU paspoort, er is geen Unierechten logica. Nederland wil heel stoer van die dikke Unie taart eten, maar als het om rechten gaat krijg je niet meer dan een kruimel in de vorm van een Nederlands paspoort dat je zomaar afhandig gemaakt kan worden. De evenregiheidstoets kijkt alleen naar de Unierechten-sfeer aan de hand van de illusie dat een Nederlands paspoort deze Europese rechten waarborgt. Het verlies van rechtswege is het bewijs dat dit niet zo is. De Nederlandse misconceptie over Unierecht, kan je mij niet aanrekenen.

Met de onoverkomelijke 1-paspoort handicap op mijn sociale mobiliteit pleit de Minister een algemene belang te dienen in het voorkomen van meervoudig bezit van Nationaliteit.

Dit belang geeft echter wel degelijk ruimte voor diegenen die gehuwd zijn om dan dubbele nationaliteit te verwerven zonder verlies.

De wens voor mij om eerst te naturaliseren en dan trouwen heeft voor mij diep gegronde redenen. Op de dag bij het tekenen van de scheidingspapieren met mijn ex-vrouw, betichtte zij mij dat ik in het huwelijk was getreden omwegen de “greencard”. Dit is een traumatische ervaring.

Mijn reden om eerst te naturaliseren en dan te trouwen is geeft uitdrukking aan mijn waardigheid om zonder de wolk van schijn in mijn 2e huwelijk te treden. Dit niet te eerbiedigen is discriminerend. Immers staat de RWN mijn toe eerst te trouwen, dan naturaliseren en na het scheiden die 2e nationaliteit te behouden. Waar dient de uitzonderingsbepaling het belang hier? Als er dus ruimte is in de RWN om met uitzonderingen een algemeen belang te dienen vanwege huwelijkse voorwaarden; waarom mag ik dan niet eerst naturaliseren en dan huwen met een persoon van die nationaliteit? Bij het aanvoeren een belang te dienen spreekt de Minister zichzelf tegen met deze wet.

22 april 2012

Mijn wens om mijn Europese rechten uit te oefenen begon in 2009, toen ik voor het eerst mede dingde naar de uitwisseling in Chamonix. De onevenredige gevolgen begonnen reeds bij mijn geboorte in 1973 met de aangeboren onoverkomelijke sociale mobiliteits staatswantrouwenswurgklem van de 1-paspoort handicap. Dat ik me wilde vestigen in de EU: kwam tot stand op 22 april 2012, drie maanden voor het verlies van mijn Uniebergerschap. Op reis met Martin Berliner bij het bezoek aan het magische dorpje Courgné, Piedmonte 45 minuten buiten Turijn. Flavio was nog getrouwd met Elena en hij was schoolbuschauffeur alsmede paraglidingschoolhouder (flyislife.it). Met de Cochinella (Italiaans voor lieveheersbeestje) als mascotte.

Aan tafel bij Jacopo. Flavio nog getrouwd met Elena

Op een avond waar vriendschappen wordt gesloten

De startplaats Sta. Elisabetta, met een micro klimaat

Eén van Italië ‘s meest befaamde startplaatsen

Aan de voet van de bergen in Het Gran Paradiso NP

Aan tafel bij Jacoppo restaurant ben ik in een vriendschap met Flavio Bertarini meteen met de deur in huis gevallen over de droom aan de voet van de Grand Paradiso. 45 Minuten van door de Aosta vallei naar de Zuidhelling van de Monte Bianco en verder door de tunnel naar de Haute Savoie. 1 Uur van de pas bij Sestrière en verder naar over pas en de grens bij Mt. Genèvre naar Briançon in de Haute Alpes. 1 Uur van de haven van Savonna voor de Veerboot naar Sardinië en Corsica. 20 Minuutjes met het OV naar het nationale park Gran Paradiso. Als connaisseur van het goede leven in Aspen, Co en kenner van aangename klimaten herkende ik het gehucht Salto, een kilometer buiten Courgné als het centrum van “kwaliteit van good living” in Europa. culinair, historisch, geografische ligging, meteorologisch, het complete pakket! Met het verschil: zonder walgelijk kapitaal zoals in Aspen.

22 Mei 2014

Rond en op 22 mei 2014 heb ik Flavio weer bij Jacopo en thuis bezocht. Flavio inmiddels gescheiden, in een klein appartement in Poste Canavese, nu met vriendin Elise… Flavio en ik nog steeds plotting en planning over onze vliegschool, bed en breakfast, Yoga retreat, We zijn verscheiden plekken geweest om naar grond te kijken.

Het kerkje op de startplaats Sta Elisabetta

In 2014 heb ik mijn toen verloofde Rachel naar Courgné meegenomen om haar over deze magie mee tandem te vliegen, vanaf Sta Elisabetta. [6:04]-einde en landen naast de rivier.

Februari 2016

In 2015-16 Tijdens de uitwisseling in Chamonix, Carnaval in Ivrea met Flavio en Rita op Rachel’s verjaardag doorgebracht met een vlucht van Sta Elisabetta. Flavio inmiddels samen met Rita, Flavio bracht zijn tijd door tussen zijn appartement net buiten Courgné in Ponte Canavese en het appt van Rita in Ivrea.

Gran Paradiso op de achtergrond, impianti Sportiva, Courougné

2 Februari 2014:

30 Mei 2016 – Perceeltje uitzoeken

Courgné, Sta Elisabetta op de achtergrond.

Om op 30 Mei 2016 afscheid te nemen van Courgné eer weer terug te gaan naar de VS.

October 2017

Tijdens ons bezoek van was Flavio te druk om hem te bezoeken en Wij hadden immers een afspraak helemaal in het noorden in Venlo om tevergeefs een paspoort te verlengen op het gemeentehuis.

Nul op rekest in Venlo, afdeling Burgerzaken

Weer terug naar Martin in Villingen Schwenningen

Pas in 2019 was de omvang van Flavio’s ambitie compleet: Na 8 jaar, een echtscheiding waar hij zijn huis verloor, een gebroken relatie. Uiteindelijk vindt hij zijn ware liefde Rita, als een powercouple samen eindelijk de droom locatie gevonden, met eigen handen, bloed zweet en tranen de verbouwing, van Cochinella Paragliding (Italiaans voor lieveheersbeestje) omgedoopt tot Mariquita (Spaans voor lieveheersbestje):

Bijna naast de startplaats heeft Flavio de droom voor elkaar, een Paragliding B&B Marequita.

En Flavio als een vent die bij zijn woord staat, is het pand ernaast met de grond te koop: met ruimte voor B&B Casa Mariposa (Spaans voor vlinder, mijn naam voor mijn Adventure business).

Het grondstuk en pand te koop voor 12.000 Euro.

12 Juni 2019

Uitzicht over Courgné en Torino in de verte

Casa Mariposa, gezien vanaf het dek van B&B Marequita

Skieen in NP Gran Paradiso, 20 min van Courgné

Sinds onze uitwisseling in Chamonix en de poging een bruggenhoofd te slaan is “M’aidez” onze Volkwagen Ambulance onze steun en toeverlaat. Het geeft ons we waardigheid om niet afhankelijk te zijn voor logies bij familie of kennissen, geeft ons de Europese vrijheid om te bewegen op EU grondgebied en kosten die bezoeken aan Europa met zich mee brengen beheersbaar te houden.

Sinds we de auto hebben gekocht hebben kunnen we deze niet op onze naam registreren of verzekeren. Het gemak op een bankrekening met een pin pas die overal in Europa werkt is ons gedwarsboomd. Door de staatswurgklem van de paspoortafpakterreur.

Met kunst en vliegwerk hebben we onze bankrekening in Frankrijk nog aan kunnen houden. Ik leef in angst op een andere computer in te loggen of een verdachte bewegingen te maken. Om dan weer in het Frans toegang tot onze rekening te krijgen, die wij eigenlijk niet mogen aanhouden.

CHAT GESCHIEDENIS DIE BEWIJST DAT WIJ ONS VOERTUIG AANHOUDEN

Sinds ik in 2005 bergwachter ben geworden en in 2009 het voornemen om in Chamonix op de Helikopter over de Europa’s grootste gletsjer te vliegen met een rugzak vol explosieven en bij de meest elite bergwacht te werken, heb ik de benodigde EHBO gehaald, Colorado staatsburger geworden, mijn explosieven-license gehaald, tien jaar ervaring in lawines klaren opgedaan en ja een Amerikaans paspoort verworven buiten “wedlock”.

In 2011 verklaarde ik op Nederlandse TELEVISIE openlijk dat ik de mooiste (Hollandse) vrouw zocht MET MOOIE BLONDE GOLVENDE HAREN inclusief de heupbekkens, de moeder van onze dochter waar we in (2017 daad bij woord deden). Ik mag mezelf in de arm knijpen nu met mijn Amerikaanse co-piloot, partner in crime en beste maatje, Rachel die voor geen Vriezin onderdoet. Met wie ik in 2013 verloofde, 2014 trouwde samen in 2015-16 in Chamonix mijn aannemelijke redelijkerwijze voorzienbare Unierechten uitoefende. Heb ik alles, maar dan ook alles WAARGEMAAKT.

Daarin tegenover komt de Minister uit een milieu met een bewezen staatswantrouwen, dat duizenden Nederlandse families naar de kapot heeft gemaakt en een kabinet heeft doen laten vallen. Ik deel mede mijn bankrekening waar al ons spaargeld voor Casa Mariposa op stond, en nu langzamerhand leeg gezogen wordt door juridische kosten. In plaats van een zinvol constructief, ambitievol productief leven. Als een toeslagen dossier: zoveel moois, naar de haaien! Eerst 1740 Euro, dan 2640 Euro. Ik kan alleen maar gissen naar de kosten van een ambtenaar die professioneel, gevoelloos, mijn Unierechten juridisch klemrijdt op kosten van het zuurverdiende belastinggeld van mijn mijn familie en vrienden in Nederland. Geen wonder dat de druglabs Nederland een paradijs vindt als de staat liever de pas afsnijdt van een geboren en getogen Nederlander uit Nederlandse ouders dan een lab oprolt! Dit is te gek voor Nederlandse woorden die ik nota bene zelf hier neerklad!

SLOT

Een foto van 22 april 2012, drie maanden voor mijn naturalisatie, zelfs met zonnebril, vliegend over groene vallei van het Gran Paradiso massief, gehuld in wolkendek. Als hij mijn ambitie op die dag hier met vrouw en kind te wonen in twijfel te trekt daag ik hem uit voor de rechter. Want feit is, als mijn onoverkomelijke staatswantrouwenswurgklem van de 1-paspoort handicap paspoortafpakterreur op mijn sociale mobiliteit hier niet gelde, had naast Flavio Casa Mariposa gestaan, een aannemer aan het werk, een nieuw dak en een betonmolen die draaide. Maar inplaats hiervan een verkwisting van geld, tijd en talent aan juridische geworteld in Nederlandse staatsafgunst en wantrouwen op het vinden van geluk.