Synchroon
Wat is het leven toch een mooie rit. Een samenloop van omstandigheden en timing. Vol met toeval die jij zelf geur, kleur en smaak geeft. Vol omwegen, bergje op, bergje af, tegenwind en wind mee. Zo vet heftig gaaf de laatste drie maanden:
Maart – ‘Shelter in place’. Met de klimvellen de berg omhoog. Mei: ‘safer at home’, kamperen.
Utah in Juni met de Lahr familie en dan is zo maar Juli.
Een vriend beschrijft het met een metafoor; het leven als een rol closet papier: “Hoe dichter je bij het einde komt hoe sneller het gaat.”
Het eerste kampeer uitje van het seizoen ging soepel, behalve dat we geen aansteker hadden omdat papa met blowen was gestopt. Wel goed dat dikke vette bon ontsprongen waren.
Meteen daarop een kampeer trip naar met Tomek en Maggie.
Twin Lakes 5-6 Juni
Afgelopen herfst had ik daar samen met Zora een stekje gevonden. Helaas, nu met 40 miljoen werkelozen in het land was het gedaan met de rust.
Zoals je ziet; ondanks die Corona maatregelen komt deze blauwe jongen nog rond en zie ik het een en ander. Onder andere deze Chinook flyover toen we Utah binnen reden. Wat maak je daar van?
Utah 12-17 Juni
Geen beter excuus dan een quarantaine te nemen en ‘to lay low’ voor twee weken. Een nieuwe rangorde voor essentieel personeel. Familie bezoek. Terug naar waar het allemaal begon 22 jaar geleden en 22 miljoen jaar geleden. Utah: bijzonder land. Het was onze eerste excursie uit de Aspen vallei sinds COVID-19, interessant de census te proeven naarmate we West-waards reden.
Glendale & Springdale 12 Juni
Het was onlangs uncle Steve’s en is binnenkort uncle Nate’s 50e verjaardag, dus redenen genoeg om te vieren. In de VS krijgt iedere 4e klasser op basis school een Nationale Park pas cadeau. Daarom: om in ‘de buurt’ van Zion en Bryce met Zora’s nichtjes af te spreken. We hadden een paar dagen een huisje in Glendale gehuurd, in een wijk net buiten Zion NP. Bryce en Zion worden vaak in één adem genoemd omdat die redelijk dicht bij elkaar liggen (uurtje rijden of zo).
Het gebied rond de parken maakt allemaal deel uit van het ‘Colorado Plateau’ dat de vier staten: Utah, Colorado, Arizona en New Mexico spant. Inclusied de Grand Canyon maken deze parken een Geologisch gebied dat uit de aardkorst omhoog is geduwd en door ge-erodeerde canyons zijn geschiedenis van bijna 4 miljard jaar aardbestaan blootgeeft. Een paar miljard jaar geologische strata liggen te kijk, gelaagd alsof het een plankje multiplex van de bouwmarkt is. De reden dat dit natuurlijk bij mij persoonlijk resoneert is omdat ik niet zo’n geloven ben van het bijbelse sprookje.
Ondanks dat beide parken onder Federaal beheer staan, was alles in de tijd van Covid-19 verschillend geregeld. Zion was een beetje een zootje en Bryce was helemaal een zootje. Hoe dan ook het blijven magische plekken met als hoogtepunt het weerzien van familie.
Voor mij was het alweer 22 jaar geleden dat in deze omstreken voor het laatst was. Samen mijn vrienden Martin en Coralie die mij oorspronkelijk naar Aspen leidden. Het was toen de eerste keep überhaupt een NP bezocht (Canyonlands NP was het eerste Park dat ik ooit bezocht.) De enorme indruk die het landschap op mij maakte, heeft bij gedragen om hier te in het Westen van de VS te blijven. Ik was toen vers van de boot en woonde net een paar weken in Aspen, alles was nieuw. Juist daarom kon ik dit uitje niet aan het contrast ontkomen die 22 jaar weerspiegelen. Toen een 24 jarige gelukszoeker met niets te verliezen, Tot nu, verantwoordelijk echtgenoot en vader.
Zion, 15 Juni
Zion is natuurlijk prima te doen met de auto, al had ik persoonlijk ook gerust een weekje met alleen de rugzak en wandelstok kunnen doen. Maar met een wagen lading kinderen die wandelen niet zien zitten een uitkomst. Heerlijk land om in te recreëren.
Het huisje in Glendale was de coulisse voor een paar dagen familie pret met ‘corn-hole’ games, chillen en dag-uitjes naar het park.
Bryce NP 16 Juni – Dag tripje
Vandaag verkassen we van Glendale naar Escalante. Op de weg daarheen doen we Bryce Natl. Park aan. Helaas dat het allemaal op korte uitjes met de auto moet, maar ik begrijp best dat het beter is dan helemaal niets. Verder is dit een verkenningstocht voor wat te komen staat met Zora.
Bryce blijft één van mijn lievelings parken, zo vet mooi. Maar het was ook druk en niet iedereen schijnt de Corona serieus te nemen. Een paar wandelingetjes maken, maar het blijft een beetje haasje repje, niet echt mijn stijl.
Canyon of the Escalante in 17 Juni
Het tweede gedeelte van de week speelde zich in het juweel van de Escalante af. Een rustig gelegen blokhut, een gemoedelijk onderkomen met aangenaam uitzicht. Ik heb dan wel geen tijd om van de gelegenheid gebruik te maken om ff te gaan zitten en het een en ander op te schrijven. Er is altijd wel een sociaal momentje, uit uitstapje en er moet altijd vooruit gedacht worden met eten voor de groep, en daarna ben je altijd bekaf.
Toch, zijn er dan die korte momentjes dat je gedachten op papier kunt zetten om die dan op een later moment uit te werken. Vandaag doet de jurist de aanvraag Nederlanderschap indienen. Al is dit pas het begin, het voelt als een hele kleine overwinning.
Al was het vorige huisje meer dan voldoende in ruimte en comfort, troefde de gelegenheids ranch in Escalante alle verwachtingen in luxe, style en rust.
Voornamelijk de exclusieve, afgelegenheid en natuurlijke aangenaamheid doet de geest goed. Helemaal leuk als je dat kan combineren met een familie aangelegenheid.
Devil’s Garden Grand Staircase of the Escalante – 18 Juni (Ochtend Programma)
Wat Nationale Parken aan aandacht teveel hebben, is verbluffend afwezig bij iets dat niet verder geschopt heeft dan het predikaat ‘Nationaal Monument.’ Niet te onderscheiden in spektakel maar des te rustiger in gajes. Devils Garden. Uurtje rijden op een zandpaadje maar dan zit je ook lekker rustig. We moesten kiezen: of naar de waterval of naar de Devil’s Garden. Rachel en Zora’s keuze: beiden. Én in de ochtend deze excursie, én nog eens 20 minuutjes rijden en een anderhalf uur wandelen Calf Creek Falls.
De Schooltas
Calf Creek Falls, Staircase of the Escalante 18 Juni (Namiddag).
De rest vd. fam hield het voor gezien, wij wilden nog een uurtje wandelen
Capitol Reef Nat’l Park 19 Juni
Zelfs op de weg naar huis houdt het niet op met de wonderen wereld van Utah.